beetje verlaat het laatste reisverslag! - Reisverslag uit Chiang Mai, Thailand van Jeannette Dijkstra - WaarBenJij.nu beetje verlaat het laatste reisverslag! - Reisverslag uit Chiang Mai, Thailand van Jeannette Dijkstra - WaarBenJij.nu

beetje verlaat het laatste reisverslag!

Door: jeannette dijkstra

Blijf op de hoogte en volg Jeannette

31 December 2010 | Thailand, Chiang Mai

Daar was ik weer, typende vanaf het vliegveld in Dubai, net een aantal uurtjes liggen slapen op de stoelen hier (je had me moeten zien, net een zwerver, dekentje gejat uit het vliegtuig) maar aangezien dat ook niet geweldig is de laptop maar gepakt want ik ontdekte net dat hier gratis wifi is.
Geweldig I love this airport, wc´s die verwarmt (de wc zelf dus) zijn en automatisch doortrekken (luxe luxe heb heel wat wc´s getroffen waar het met emmertjes ging) en over een paar uurtjes kan ik een gratis ontbijt ophalen bij emirates restaurant (mijn vliegmaatschappij) dat wist ik op heenweg niet maar schijnt normaal te zijn als je een lange stopover hebt. En aangezien ik hier 8 uur op vliegveld zit.. Echt een waanzinnig lange nacht zo, kwam hier half4 ´s nachts aan, thaise tijd, maar toen moest de klok 3 uur achteruit dus was het weer half1 en boarding is om 8 am.
Gelukkig is het nu bijna 6 uur.
Goed de samenvatting daargelaten was ik gebleven bij dat ik lastminute besloten had om naar Pai te gaan. Had Rob een sms gestuurd aangezien die ook in Pai zat en die heeft alvast gekeken voor een singleroom voor me. Die waren er niet dus maar weer samen een bungelow gehuurd.
Wel een supermooie van bamboe waar je echt het idee had dat je in de natuur was. (niet zo gek je kon door de spleten heenkijken er waren hele delen van de bungelow open zoals de bovenkant van de muur in de badkamer)
´s avonds in de stad even wat drinken en wat livemuziek, Pai is heel gemoedelijk gezellig stadje.
Dinsdag redelijk vroeg op want we willen de mahoutcursus doen die we op internet gezien hebben. Mahout is degene die de olifant verzorgt en waar de olifant naar luistert.
Maar we hebben niks geboekt dus op de bonnefooi naar het kantoor en het kan! Jeej, 1500 bath lichter.
We gaan met een busje naar Thom´s elephants en krijgen daar te horen wat we gaan doen, we krijgen een schriftje met daarin allemaal comando´s en ga maar aan de tafel zitten en ze uit het hoofd leren. Haha ok, apart maar goed hoort er bij zeker.
Daarna maken we een proefritje op de olifant, Ot, naar mij luisterde ze voor geen meter maar naar Rob wonderbaarlijk af en toe wel. (was ook moeilijk om te doen of ze het niet hoorde met dat volume:P ) Ot is normaal een heel eigenwijze olifant die zich niks aantrekt van toeristen dus de mahouts vinden het helemaal geweldig en nemen Rob nog 2x mee om een rondje te rijden. Ik voer de andere olifanten wat gras. Hebben oa een commando geleerd om je met zijn slurf te laten knuffelen door de olifant dus dat is wel grappig. Alhoewel het voor de foto niet echt lukt..
Dan is het tijd voor het echte werk en gaan we een tocht van 2 uur maken op de enige mannelijke (dus grootste) olifant. Ik zit eerst voorop, in zijn nek dus en Rob op de rug. Geen stoeltjes meer zoals in Pak chong, dit is het echte werk. Wij hebben het idee dat onze olifant niet zoveel zin heeft, vooral als ik hem het commando Pai geef (doorlopen) gaat hij trompetteren of heel plotselinge bewegingen maken. Happy elephant! zegt de mahout, uhu maak dat de kat wijs. We lopen door prachtige junglepaadjes, heuvel op heuvel af. De andere twee olifanten lopen achter ons. Echt een prachtig gezicht die enorme beesten over smalle paadjes in de jungle. We komen uit bij de rivier waar we gaan zwemmen met de olifanten! ja, zwemmen! De olifant loopt het water in en spuit met zijn slurf water over ons heen terwijl we op zijn rug zitten.
Maar daarna komt het echte werk de olifant gaat door knieen en schud zijn rug hard heen en weer, rodeo is er niks bij en we vliegen het water in.
Dit nog een paar keer, Rob moest op de kop van de olifant gaan staan en werd ook vanaf daar het water in geschud. Daarna moest ik op de kop gestaan maar goed met mijn motorische gestoordheid gaat dat natuurlijk niet goed, ipv dat ik keurig naar achteren val zoals Rob, kukel in naar voren.. Alles op film dus dat is weer aldercharmantst.. (sowieso staat er ook op video hoe ik er half uur over doe om via de slurf op de olifant te klimmen.. ook al zo charmant)
Dan klimmen we er weer op en gaat de olifant staan, ok we gaan weer denk ik.. Nee hoor hopsakee worden van een staande olifant af gelanceerd...
AU! ohja voor het beeld er staat dus weinig water in de rivier en op de bodem liggen allemaal kleine stenen.. Blauwe plekken all over dus maar het was wel supergaaf.
Daarna rijden we weer terug naar de stallen, waar we wat rondhangen, het ons niet helemaal duidelijk wat de bedoeling is. We krijgen een lunch en verder bemoeid niemand zich met ons. We voeren de olifanten maar een beetje en maken foto´s. Een mahout laat een olifant ons met de slurf optillen, als ik er afglijd schaaft mijn halve arm open, wat een stugge huid die olifanten! We vragen uiteindelijk een man wat de bedoeling is, ja het is klaar.. Leek ons vreemd bijna niks meer gedaan dan de mensen die een olifantenritje van 2 uur hadden geboekt. Later bied Thom (een vrouw btw) aan dat we nog wel een rondje rijden/zwemmen mogen.
Nu op Ot, het rondje is korter en minder mooi maar het zwemmen vond ik veel leuker! Ot ouwehoerde ook uit zichzelf met ons, klommen we er net weer op gaat zich onder water liggen zodat je er gelijk weer af ligt etc. Stroming was in dit stuk rivier wel stuk sterker dus op gegeven moment gooit ze ons er af en komen we haast niet eens meer terug door de stroming. Als we uit de rivier zijn, rent ze er bijna stiekem weer in. Ik weet haar nog net de goede kant op bij te sturen.
Hierna gaan we nog even in de hottub en dan zit de dag er weer op. Wat een avontuur!
Als we terug in de bungelow zijn nog een nieuw avontuur met iets minder grote dieren. Als ik het gordijntje naar de badkamer open doet springt er iets in het donker voor me langs. Doe het licht aan blijkt het een kikker te zijn, wel een hele mooie. Maar dan blijkt er ook nog een grote spin te zitten, en in de slaapkamer ook een.
We weten niet of het giftige spinnen zijn dus proberen we maar voorzichtig weg te jagen. (uiteraard nadat Rob en 20 foto´s van gemaakt heeft)
Een thaise vriendin van Jonathan zegt later aan de hand van foto dat ze niet giftig waren. Dus heb de volgende nacht gewoon geslapen toen er 1 boven mn bed zat. Oh held dat ik ben! :-P
We hebben nog gegeten bij de ´Curryshack´, klein restaurantje maar echt een aanrader voor wie nog eens naar Pai gaat. Heerlijke curry´s en krijg bij mijn shake ook de blender erbij waar een restje in zat wat niet in de beker pastte.
Ik wilde woensdag al op trekking gaan maar had nog niks geboekt dus lekker uitslapen uitgebreid ontbeten en dan vragen we Jonathan (italiaanse eigenaar van de bungelows) of hij leuke ideeen heeft. Ja hoor hij pakt een kaart erbij en wijst allemaal dingen aan die leuk zijn om met de scooter heen te gaan.
Nou ja het is hier rustig dus ik waag het er op.
Ik typ inmiddels vanuit de internationale trein van dusseldorf naar utrecht trouwens, het is hier koud!
We touren door de bergen naar watervallen en uitzichtpunten. En de uitzichten zijn prachtig in Pai. Op een gegeven moment trek ik het gas wat verder open dan eerst op mijn scooter, rijd het ding ineens 80! Het is gewoon een motor! (krijg je natuurlijk commentaar van Rob, ja tuurlijk het is 125cc wat dacht jij dan dat het was..uhm.. niet opgevallen en dan nog heb ik daar geen verstand van..) Nou goed daar zit je dan op je motor, zonder rijbewijs, met een plastic pothempje.
Op de terugweg van een waterval worden we ineens aangehouden door een groepje mannen en die willen Rob zijn motor nakijken, wij vinden het maar vreemd en zeggen nee. Rob rijdt door en wordt opnieuw aangehouden, waarom luister je niet naar bevel! oh het is politie die blijkbaar al het verkeer controleerd. Ze moeten mijn motor en tas ook doorzoeken. Heel vreemd er is 1 met een blouse die door kan gaan als politie en 1 iemand met een kogelvrijvest de rest draagt gewone kleding. En terwijl wij gecontroleerd worden, maakt een van de mannen allemaal foto´s van het geheel. Heel erg apart allemaal.
Rob zegt dat hij de mannen op de heenweg heeft zien gebaren dat ze drugs verkochten dus misschien is het een drugscontrole? Nou ja wij kwamen er in ieder geval zo doorheen en ze blijven gewoon vriendelijk ondanks ons gebrek aan medewerking in het begin.
´s avonds boek ik een trekking van 2 dagen voor de volgende dag, Rob heeft al een andere van 3 dagen geboekt waar ze ook in de jungle hun eigen eten bij elkaar jagen.
Nou ja dat hoeft van mij niet zo nodig en 2 dagen hiken is ook wel genoeg voor mij.
Donderdag, de trekking, we zijn met 4 meiden in totaal, Zibby uit Amerika, Jess uit Australie, Tess uit Nederland en ik. Al heel gauw kunnen wij het prima met elkaar vinden. Onze trekking is alleen maar lopen, geen raften of olifanten etc, onze gids zou ons heel veel over de bergstammen vertellen.
Dat viel vies tegen, eigenlijk een heel aparte gids maar door onze groep toch een erg leuke trekking gedaan. Prachtige uitzichten in de bergen en jungle en lunchen en overnachten bij bergstammen. Vooral die overnachting was een heel avontuur. Het was 1 bamboe boerderijtje waar we op 2 paardendekens op de bamboevloer sliepen.
Oftewel we hebben niet erg veel geslapen. Om onze tanden te poetsen moesten we in het stikkedonker de berg een stukje afdalen over een klein paadje en daar was een improvosorische kraan die water uit de waterval naar boven stuwt. Een avontuur opzich dus..
Na deze 2 dagen zijn we weer terug in Pai en huren Zibby en ik samen een bungelow. ´s avonds gaan we met zijn 4en eten en op stap. Was supergezellig.
Zaterdagmorgen wilde ik eigenlijk al naar Chiang mai vertrekken maar de andere meiden blijven nog en ik had toch nog geen plannen in Chiang mai.
Heerlijk een dagje niks gedaan, samen met Jess en Tess bij een zwembad gelegen. ´s avonds gaan we weer samen eten en over de avondmarkt om souveniertjes te kopen. (Jaja, vanaf Pai mocht het van mijzelf). We drinken nog even wat na de tijd maar zijn eigenlijk allemaal nog moe van de vorige avond.
Omdat Jess een 3 persoonskamer had gekregen zijn we allemaal daar gechrast, lekker goedkoop. 3persoons?we waren toch met z´n 4en? Ja klopt maar je bent budgetbackpacker of niet dus knus met zijn 3en in het gelukkig niet al te kleine 2persoonsbed.
Uur of 4 worden we wakker door een hele vieze lucht in de kamer en lawaai, blijkt er een oude bus onder ons raam staan te ronken, hele kamer vol uitlaatgassen.
En niet 5 minuten, nee 20 minuten. Op gegeven moment is Jess in der ondergoed naar buiten gestormd om te vragen of ze eindelijk eens weg gingen.
Half uur nadat de bus weg was (de uitlaatgassen niet) staan er ineens allemaal mensen buiten luidruchtig te praten. (half5 dus he) en om 6 uur was de eigenaresse luidkeels aan het zingen.. Wat een nacht! Maar aan de andere kant het was van de voorgaande 3 nachten wel de beste nacht.. Maar dat zegt misschien meer over de voorgaande nachten..
Zondag staan we vroeg op en nemen we de 8 uur minibus naar Chiang mai, Tess, Zibby en ik tenminste Jess wil graag uitslapen.
´s middags in Chiang mai met de meiden geluncht en een tempel bezocht met verschillende tunnels. We treffen Rob nog even, (we hadden samen een kamer gereserveerd voor de eerste nacht vanwege drukte voor het festival) Rob voelt zich niet fit sinds zijn trekking dus die gaat langs het ziekenhuis voor onderzoekje.
´s avonds is het volle maan en dus Loi krathong festival, ik heb gehoord dat het rond 18uur begint dus spreek dat met Jess en Tess af. Eten eerst wat op de markt en wachten daarna op Rob die smst dat hij klaar is in het ziekenhuis.
Rob blijkt Denguefever (knokkelkoorts) te hebben en moet het rustig aan doen, mocht gelukkig nog wel even mee naar het festival zou wel erg zonde zijn dat te missen.
We ontmoeten elkaar bij de Tae pea gate waar het een drukte van belang is. Er komt een optocht voorbij.
Heel erg typisch de 2e versierde wagen past niet door de gate heen. 10x heen en weer steken, de kinderen huilend op de kar en rook komt er inmiddels uit, wat een feest die optocht. Uiteindelijk is het ze dan toch gelukt.
Alles om ons heen is versierd met gekleurde lantaarns en de lucht begint zich ook al de vullen met de brandende lantaarns. Een magisch gezicht.
Hebben er foto´s van gemaakt maar de foto´s geven niet half weer hoe mooi het is. We lopen met de optocht mee richting de rivier.
Onderweg kopen Tess en ik een eigen lantaarn om op te laten en we zoeken in onze lonely planet (reizigersbijbel:P) op wat we eigenlijk vieren met dit festival.
De bootjes die te water gelaten worden (lantaarns doen ze alleen in Chiang Mai) zijn een offer aan de riviergod als dank voor het water dat de gewassen heeft laten groeien en als excuus voor de vervuiling die mensen aanrichten. Jess, Tess en ik vinden dat een goede zaak en kopen zelf ook nog een bootje gemaakt van bananenbladeren en bloemen. Typisch is dat er ook bootjes zijn die gemaakt lijken te zijn van een soort piepschuim. Beetje tegenstrijdig is dat..
Aangekomen op de brug zien we honderden mensen die bezig zijn hun lantaarns op te laten. Super! We kijken een beetje rond en dan gaan Tess en ik onze lantaarn oplaten.. Athans dat proberen we. we krijgen het brandertje prima aan het branden hebben de lantaarn uitgevouwen en wachten tot hij begint te stijgen.
Dan vliegt ineens de lantaarn in onze handen in de fik! We gooien hem snel op de grond en zien daar de zielige resten van onze lantaarn opbranden..
Mensen komen voorbij en zeggen dingen als ´zo degene van wie die lantaarn is heeft vanaf nu 7 jaar pech´ etc, ja dat zijn wij dus.. Er is zelfs een ouder echtpaar dat ons hun lantaarn aanbiedt.
Maar dapper als wij zijn storten wij ons nu op het te water laten van onze bootjes, bij de rivier is het superdruk. Je kunt er ook schildpadjes, vissen en vogeltjes kopen die je dan vervolgens vrij kan laten als goede daad. Beetje hypocriet aangezien ze speciaal gevangen zijn voor deze reden..
Daar doen wij dus niet aan mee. We steken de kaarsen en wierook aan op ons bootje en als we door de menigte heen zijn laten we ze te water. Een prachtig gezicht want de hele rivier in gevult met kleine lichtjes. Naast ons zit een thaise vrouw op haar knieen met het bootje in de lucht te bidden. Helaas voor de jongen naast haar houdt ze dit lang vol en hij moet wachten want ze zit op zijn teen geknield..
Weer op de brug besluiten Tess en ik een nieuwe lantaarn te kopen om ons geluk opnieuw te beproeven. We vragen iemand om vuur en blijkbaar zagen we er niet al te competent uit want deze thaise meneer besluit de lantaarn voor ons aan te steken in plaats van ons de aansteker te geven.
Verder geeft hij ons instructies voor wanneer we de lantaarn laag moeten houden en wanneer omhoog. Gevolg is wel dat het deze keer lukt! Jeej, onze lantaarn vloog de lucht in tussen de duizende andere lantaarns.
Daarna maar es op zoek naar nog wat te eten want we hadden alleen een kleine portie pad thai op straat gegeten. We kwamen op een kleine markt terrecht waar allerlei soorten eten verkocht werden. Daar lekkere spring rolls en gebakken bananen gegeten. (gebakken banaan voor 2,5 eurocent per stuk.. het blijft onvoorstelbaar..)
We drinken met z´n allen nog even ergens wat maar houden het al vrij vroeg voor gezien. Rob omdat hij niet fit is, Jess moet morgenvroeg op voor kookcursus en Tess en ik besluiten morgen naar de dierentuin te gaan.

Maandag 22 november, de tijd vliegt! Vandaag niet al te vroeg afgesproken en eerst lekker gaan lunchen. (echt superlekker gaan lunchen) We hadden echt de allerlekkerste shakes ooit. (en er zijn veel lekkere shakes hier in thailand) Daarna met een red truck naar de dierentuin. Een ticket is niet zo duur maar wordt wel 5x zo duur als je ook naar het aquarium wilt.. Nou laat de visjes maar lekker zwemmen wij zijn natuurlijk wel budgetbackpackers! Met een soort hop on hop off busje kunnen we door het park wat het voor thaise begrippen echt super luxe uit ziet. Hoogtepunt van het dierentuin bezoek vind ik toch wel de pandaberen. Ondanks dat het belachelijk luie beesten zijn. Ze liggen/zittten/hangen gewoon een beetje ergens in hun verblijf en eten. Dat is ongeveer alles wat ze doen. Desondanks asociaal veel foto´s gemaakt in de hoop dat er een mooie tussen zou zitten. Heb het nog niet uitgezocht maar zou zeggen dat dat wel haast gelukt moet zijn.
Verder nog koalaberen, asian bears en sunbears gezien. Van de laatste hebben in Pak chong de klauwafdrukken in bomen zien staan.

´s avonds met Tess en Rob in een guesthouse vlakbij het onze gegeten omdat Rob niet te ver kan lopen met de denguefever. Het eten was echt niet te eten, zelfs het thaise eten was niet lekker. Vaak is het westerse eten vies omdat ze daar geen verstand van hebben.
Een uurtje later dus gewoon lekker nog een keer gegeten bij een echte pizzeria, heerlijk westerse pizza´s. Deze smaakt ons prima! Na het eten gaat Rob richting hotelkamer en vertrekken Tess en ik richting Tae pea gate want vandaag is er weer optocht en de lucht is weer gevuld met lantaarns.
We smsen met Jess, die aan het shoppen is op de nightmarket en gaan met z´n drieen wat drinken in de rooftopbar. De laatste avond met de meiden dus daar moet op gedronken worden! Op een gegeven moment komt er een australische jongen bijzitten en we kletsen met z´n 4en wat.
Jess haakt al vrij vroeg af want die vertrek morgenvroeg. Tess en ik blijven nog met Jack (de australische jongen). De bar is gevuld met allemaal hele rare mensen.
Een groep engelsen (natuurlijk heel erg dronken) die aan balken hangen boven op elkaar springen en weet ik veel wat nog meer, een thaise meid vol met piercings en tattoo´s die de hele tijd de engelse jongen voor de lol in elkaar slaat (ze was echt heel eng) en een dronken tuktukdriver die eerst Jack en daarna Tess probeert te versieren. En natuurlijk het personeel wat de engelsen steeds er op moet wijzen als ze iets doen wat niet mag.
Oh! En er was ook nog iemand die een lantaarn binnen aanstak. Wat natuurlijk misging en toen kreeg hij een tik op zijn kop van de uitsmijter.
kortom geweldige bar! Het enge thaise meisje kwam op gegeven moment voor Tess zitten, zegt helemaal niks en trekt dan een voor een aan al Tess haar tenen.. En later kwam ze nog een keer terug om in Tess haar borst te knijpen... Echt HEEL raar eng meisje :P
Om 2 uur worden we de bar uitgezet dus gaan we op zoek naar een volgende plek, heel veel plekken zijn leeg of er zitten alleen maar hoeren en oude mannen.. BAH :-s
Uiteindelijk vinden we een club waar we kunnen dansen. Jack en Tess inmiddels aardig dronken (ik natuurlijk niet ;) maar sowieso in vergelijk met hun best ok)
Jack zelfs zo dronken dat ie zn tas gewoon ergens neergooit, steeds bijna ruzie krijgt en op gegeven moment bijna een longdrink glas sterke drank achterover slaat.. Ik was dus heerlijk aan het babyzitten :P Totdat Jack op gegeven moment naar de wc gaat, Tess en ik lekker aan het dansen maar na een uur is Jack er nog niet weer.
Checken of zijn tas er nog is, ja die is er nog, maar geen spoor van Jack natuurlijk. Wij hem nog een tijdje zoeken want we hadden natuurlijk ook geen telefoon nummer van hem oid. Uiteindelijk om 6 uur toch maar opgegeven ondanks dat zijn kamersleutels en alles in zijn tas zaten. Telefoonnummer achtergelaten in de club en terug naar het guesthouse.
Nog maar net in bed wordt Rob onwel, dus ik er weer uit ambulance bellen, spullen pakken en met Rob naar het ziekenhuis. Gelukkig knapt hij onderweg al weer beetje op maar moet toch in het ziekenhuis blijven vanwege uitdroging. uiteindelijk 10 uur weer terug naar guesthouse, natuurlijk geen taxi die me meenemen wil dus superver gelopen.. Terug in het guesthouse Jack zijn tas nog maar even onderzocht en op de kaart van chiang mai stond een cirkeltje om een guesthouse daar nog even heengebeld om mijn nummer achter te laten en toen EINDELIJK slapen!
Was kapot, bijna de hele dag liggen slapen. uur of 16 er weer uit, boodschappen halen voor Rob en telefoon van Jack, 10.000 maal excuses hij was de weg kwijtgeraakt nadat hij naar de wc was geweest. (hoe dronken kun je zijn) Hij komt naar mijn guesthouse om zijn tas te halen en we spreken af te gaan eten ´s avonds.
Mocht met de super aardige vrouw van guesthouse meerijden naar ziekenhuis omdat het voor haar toch op de route was.
Na bezoek aan Rob met taxi naar Tae Pae gate waar ik met Jack afgesproken heb. Die blijkt zijn telefoon kwijt geraakt te zijn dus we lopen even naar de club waar we geweest waren (die hij natuurlijk niet meer weet te vinden) en daarna gaan we ergens eten. Voor de verandering weer eens echt superlekker eten met heel veel groentes!
Daarna drinken we nog wat in de rooftopbar maar houden het vroeg voor gezien, ben nog steeds supermoe!

Woensdag 24 november, vandaag staat Tiger kingdom op het programma en ik wil naar de tempel Wat Doi Soitep. Ligt waarschijnlijk niet heel dicht bij elkaar. Ik weet het niet het ligt buiten mijn kaart.. lekker praktisch. Dus ik vraag de vrouw bij de receptie of ze weet wat je ongeveer betaald voor een tuktuk of red truck daarheen. Dat weet ze niet maar ze kent wel een taxi chauffeur. Na een beetje bellen, blijkt dat hij voor 500 bath (12.50) de hele dag met me meegaat en overal op me wacht.
Hij stopte zelfs uit zichzelf bij een view point en nam foto´s voor me met mij en Chiang mai op de achtergrond.
Ideaal. Eerst naar Wat Doi soitep, dit is een tempel op een berg wat dus in houdt dat ik 300 treden moet beklimmen voordat ik er ben. Langs de hele trap zit een leuning in de vorm van een draak. Op de trap kom ik 2x een klein meisje tegen in hilltribe klederdracht, waarschijnlijk kun je tegen betaling met haar op de foto.
Tijdens die 300 traptreden ontdek ik dat ik vergeten ben te ontbijten.. Niet erg handig. Bij de tempel maar een wafel genomen, geen aanrader.. In thailand stoppen ze mais in hun wafels.. Hoeft van mij niet zo nodig. Vanaf het plein bij de tempel kun je heel Chiang Mai over zien. Supermooi.
In de tempel een hele hoge gouden Chedi waar verschillende thai met een bloem en wierook rondjes om heen liepen. En er zaten verschillende mensen te bidden bij hun eigen budha. Elke dag van de week heeft een eigen budha dus de budha van de dag dat je geboren bent is jouw budha.
Na een tijdje rondkijken terug naar de auto en op naar Tiger Kingdom. Tiger Kingdom is een soort tijgerdierentuin waar je bij de tijgers in de kooi mag om ze te aaien en foto´s met ze te maken. Super toeristisch en belachelijk duur natuurlijk maar vond het toch wel indrukwekkend om zo dichtbij deze beesten te komen.
Ben in 4 kooien geweest (je betaald per kooi waar je dan 20 min in mag) Volwassen tijgers, 11maanden, 7 maanden en 2 maanden oud. De laatste mocht je maar 10 minuten in maar die waren wel super lief! Had wat extra betaald zodat er ook een fotograaf mee ging en ik me druk hoefte te maken of ik wel mooie foto´s had.
Na het bezoek aan tiger kingdom is het al 16 uur en we gaan terug richting de stad. Ik probeer een beetje met de chauffeur te praten zijn engels is niet super goed. Ik vraag hem naar tempels en welke mooi zijn. Stopt hij ineens bij een tempel en vraagt of ik een kaart bij me heb. Ehm nee, ok zegt hij ik wacht hier 20 minuten terwijl jij de tempel bekijkt. (ik wist niet eens dat ik dat wilde) Hij wees mij allerlei kanten op waar ik heen moest en wilde foto´s van mij maken. Supergrappig.
Daarna bracht hij me terug naar guesthouse en ik begeef mij weer eens naar het ziekenhuis voor een bezoekje aan Rob.
Om een uur of 20 ga ik nog naar de nightmarket waar ik wat souveniertjes bij elkaar shop. (heerlijk dat ik nu shoppen mag van mezelf :P )

donderdag 25 november, vandaag ziplines op het programma! Ik dacht eerst dat ik dat dus echt niet ging doen omdat het eng is maar goed ik heb afgelopen weken ervaren dat het een heel goed gevoel geeft dingen te doen die je eng lijken. Dus vol goede moed heb ik deze ziplines excursie geboekt.
"a pure 5 hours soar experience through the air on the cables, 50m above the ground on our 300m long zip line, walk on our unique spiral stairway, cross 2 of our exotic sky-bridges, 570m suspended canopy & swing-walk….."
En ik heb gekozen voor de : Round trip transfer; 34 Platforms, 2 Sky-bridges, 300 meters of the Longest and Highest (40-50 meters) spans of cable, 4 Abseil...
Door mijn excellente onderhandelingskunsten betaal ik voor de hele dag 1600 terwijl het officieel 2100bath is. Spreek met een aantal sloveense mannen die 1700 hebben betaald voor de halve dag. Zo zie je maar weer dat onderhandelen wel nodig is.
We rijden een heel eind de bergen in met een busje en als we daar aankomen worden we in tuigjes gehezen en moeten we een papier tekenen dat we het bedrijf niet aanklagen als ons iets overkomt.. oh.. oh..
We zijn met een hele groep en op het eerste platform krijgen we instructies. De man die de instructies doet is volslagen idioot en zegt dat het zijn eerste dag is. Trainee staat er ook op zijn blouse en hij heeft een trainee boekje waar hij ons uitvoorleest hoe alles in zijn werk gaat.
Stiekem vind ik het best spannend nu we voor de eerste kabelbaan staan en er is een engels stel op huwelijksreis waarvan de vrouw het ook vrij spannend vond. (Haar kersverse echtgenoot had haar laten kiezen uit dit of wildwaterraften :-P )
Eerste kabelbaan valt me super mee maar de volgende is gelijk een stuk langer en we moeten een stokje gebruiken om te remmen anders knallen we tegen de boom.. Zou net wat voor mij zijn om dat mis te laten gaan..
Maar het gaat goed en de stiekeme zenuwen slaan om naar enthousiasme! Het is echt supergaaf om ontzettend hoog aan kabelbanen door de jungle te sjezen.
Af en toe zijn er dubbele kabelbanen waar verschillende stelletjes gearmd samen af gaan. Om een of andere reden moet ik steeds samen met een engelse jongen waar ik paar keer mee gepraat heb. Hoe leuk als het bij de stelletjes leuk zo onozel staat het bij ons. We hangen wat naast elkaar, draaien van elkaar af of botsen zelfs :P
Gelukkig hebben we er wel lol om. Pas halverwege vraagt een van de begeleiders waar mijn vriend is (zijn met een grote groep dus staan niet tegelijk op de platforms)
Ehm wie? Voor zo ver ik weet heb ik geen vriend, ik vertel hem ik ken die jongen niet waar jullie me steeds aan vast binden..
OOOHH! grote hilariteit, ik versta geen thais maar had het idee dat hij het iedereen die we later tegen kwamen nog even vertelde :P
De begeleiders zelf gaan op de meest rare manieren over de kabelbanen op de kop en alles maar natuurlijk ben ik steeds te laat met mn fototoestel. Die zit namelijk vast gebonden aan mijn tuigje dus duurt even voor ik die bevrijd heb.
Er is ook een stelletje uit India mee en ik kan het goed vinden met de vrouw, ze willen gelijk foto´s van haar met mij en er moet facebook uitgewisseld worden. Supergrappig. (dezelfde avond heeft ze me nog toegevoegt :-P)
Bij de platforms zijn ook 4 abseilplatforms, nou ja abseil.. Je komt aan een kabel te hangen en dan word je door een gat naar beneden gelaten. Slow or fast vraagt de instructeur, helaas maakt het niks uit wat je antwoord. Hij laat je gewoon zo snel mogelijk vallen. En dan 3 meter boven de grond hang je stil en roept hij unlock unlock!
Huh hoezo unlock?! bij de instructie werd gezegd nooit zelf ergens aankomen.. Toch maar loskoppelen dan.
De hoogste was 40 meter, dat is een heel eind vrije val dus.. De engelse vrouw is inmiddels bijna in paniek want die vindt het abseilen doodeng en ze overweegt te vragen om via al de kabelbanen terug te mogen zodat ze niet hoeft.
Dan ben ik aan de beurt.. geniaal plan komt in me op om mijn camera op filmen te zetten en hem dan aan mijn tuigje te hangen. De vrije val is supergaaf! Helaas heeft de camera bijna alleen mijn tshirt opgenomen :-P
De engelse vrouw besluit als laatste toch te gaan en na een hoop gegil is ze dan toch beneden waar ze ontvangen wordt met een applaus.
En helaas zit het ziplinen er dan al weer op.. Had zo nog weer het rondje overnieuw willen doen maar helaas dat kan niet..
We gaan terug naar de start met een auto en daar wacht ons een heerlijk uitgebreide thaise lunch met soep, rijst, curry en allerlei bijgerechten.
Daarna is het toch echt tijd om te gaan en we gaan weer in de busjes. Ik kom op de achterbank met de 3 sloveense idioten/mannen waar ik al paar keer eerder mee gekletst had. Ze denken dat ik gister een wens heb gedaan want vandaag heb ik hun ontmoet dus de wens is uitgekomen! mafkezen.. Mijn volgende de reis moet naar slovenië zijn vinden ze.
Onderweg stoppen we ineens en moeten we uitstappen.. vreemd.. Blijkt we zijn bij hot springs die we bekijken kunnen. Wat een lol.. Er zijn stenen muurtjes om heen gebouwt dus het ziet er niet uit en het ruikt enorm sterk naar rotte eieren.. Gauw de auto weer in het hopen dat we verder rijden.
Terug in Chiang mai als een gek met Rob zijn handbagage naar het ziekenhuis zodat hij de laatste spullen bij zich heeft. Gisteravond heb ik beide backpacks al ingepakt en vanmorgen bij de receptie achtergelaten dus die bewaren dat voor hem. (Wat een lol, 2 backpacks inpakken ipv 1.. Vind het al zo leuk om te doen maar in die van mij weet ik tenminste hoe hij het handigst ingepakt kan worden)
Ik neem afscheid van Rob in het ziekenhuis en haast mij weer terug naar het Same same guesthouse vanuit waar ik naar de nachtbus naar Bangkok wordt gebracht.
De bus blijkt echt verschrikkelijk te zijn, ik kom naast een engelse man de zitten die volgens mij dronken is en steeds naar beneden gaat waarna de hele bus naar rook stinkt. Nadat ik hem vroeg of hij soms beneden rookte, ontkende hij dit maar ging niet meer naar beneden. En toevalligerwijs rook het daarna niet meer naar rook..
Hij blijft ook maar tegen me praten ondanks dat ik mijn mp3speler opgezet heb en mijn ogen dichtdoe. Ben blij als hij op gegeven moment in slaap valt. Jammer dat hij natuurlijk wel snurkt.. Ik slaap een beetje maar niet erg goed.
Als we vrijdag 6 uur ´s ochtends in Bangkok aankomen ben ik gebroken en ga ik op zoek naar een guesthouse om nog even een beetje te slapen. Maar op een of andere manier zitten alle goedkope kamers vol.. Heel fijn. ik ga op een terrasje zitten met wifi en neem een ontbijtje.
Om 11 uur doe ik nog een poging een kamer te vinden, ik vind een heel erg klein kamertje waar net een bed in past. Ik dump mijn backpack daar en besluit niet meer te gaan slapen. De paar uurtjes die ik heb moet ik maar goed benutten. Boek een busje naar het vliegveld voor om 17uur en ga op pad richting een beautysalon want heb nog steeds geen thaise massage gehad. Laat ik dat dan toch maar proberen. Ik kom ergens waar je voor 200 bath een massage van een uur krijgt, gezichtsbehandeling is ook 200 bath dus doe eens gek voor die 5 euro doe ik beide.
Eerst de massage.. Wat een hel! Ze knijpt en duwt en buigt me alle kanten op en het doet superzeer. Ze is ook niet eens vriendelijk, geen woord teveel en er kan geen glimlach af.. Ik bikkel me er door heen want ze zeggen na de massage voel je je als herboren.. Als eindelijk de massage voorbij is, sta ik op en... alles doet nog zeerder dan toen ik de bus uitstapte.. Joepie daar ben ik veel mee opgeschoten dus.
Nou ja de gezichtsbehandeling, nog zo´n onvriendelijke vrouw. (het land van de glimlach.. maar niet in Bangkok) Ze raffelt de behandeling een beetje af en smeert alles wat ze op m´n hoofd smeert ook in mijn ogen. Heel erg fijn, 2 dagen een zeer oog gehad..
Nou ja goed, mijn humeur maar een beetje verbeteren door mijn laatste geld erdoor te jagen. Ik koop een spijkerbroek, superduur omdat het een ´echte´ diesel is. Maar goed ik moet toch wat, de enige lange broek die ik mee heb is heel erg dun en in europa schijnt sneeuw te liggen..
Nog een jurkje voor mezelf en wat tshirten voor heit, Thennis en Jorrit en dan is het alweer bijna tijd voor de taxi. Ik douche nog snel even in het guesthouse want zal lang duren voor dat weer kan en print mijn vliegticket uit. En dan is de taxi er ook al.
Op het vliegveld ben ik veel te vroeg, sta met allemaal arabieren met vrouwen in burka in de rij. De arabieren achter mij hebben een koffer waar een alarm in afgaat, als ik dat tegen ze zeg ontkent hij dat. Gelukkig heb ik geen vooroordelen anders zou ik er vanalles van kunnen denken.
Na het inchecken zie ik ze toch de koffer opentrekken. Ik praat nog even met ze. Ik had gelijk de telefoonwekker ging af in de koffer. De vrouwen in Burka gaan op dezelfde vlucht als mij, de mannen hebben die van hun gister gemist. Vraag me af hoe ze de paspoortcontrole hebben gedaan met die vrouwen die onherkenbaar zijn in hun burka maar kom er niet achter.
Na de vlucht naar Dubai heb ik het dekentje en kussen van het vliegtuig meegesmokkeld uit het vliegtuig en ik slaap een tijdje op een ligstoel. Veel slaap krijg ik niet want het ligt niet erg lekker en er is veel lawaai. Tjonge wat duren 9 uren dan lang.. Ik weet inmiddels dat ik gratis ontbijten kan omdat ik zolang moet wachten. (dat wist ik op de heenweg niet) En ik ontbijt samen met een frans meisje wat onderweg is naar India.
Als het boardingtijd is staat er nog steeds niet op de borden welke gate ik moet dus ik ga het maar even vragen. De vrouw beweerd dat er al geboard is en dat het vliegtuig eerder vertrekt en dat ik eigenlijk al te laat ben. Ik moet rennen helemaal naar de andere kant van het vliegveld.. Na een heel eind rennen, ik ben kapot, kom ik bij de gate in de rij te staan.. Er is nog niemand geboard. Uiteindelijk zitten we zelfs in het vliegtuig nog een hele tijd te wachten omdat toen we wilden vertrekken we toiletten niet schoongemaakt bleken te zijn. Met vertraging toch eindelijk onderweg naar Dusseldorf.
In Dusseldorf is het nog superspannend of ik mijn trein red. Het is een ticket met vaste zitplaats dus als ik hem mis moet ik een nieuwe kopen..
We staan superlang in de rij voor de paspoortcontrole en natuurlijk komt mijn tas pas als laatste van de band. In de sprint naar de skytrain naar station en vanaf daar naar Dusseldorf Hauptbahnhoff. In die trein zitten oudere duitse mensen die een gesprek met me aangaan.. Mijn duits is zo slecht.. Het wordt op gegeven moment een groepsgesprek met 7 man ofzo, gelukkig konden de jongere duitser ook engels dus zo kwamen we er aardig uit.
Gelukkig ben ik op tijd op het station en red ik het allemaal en heb ik zelfs tijd om in een toilet mijn spijkerbroek en jas aan te trekken. (Daarna is het nog steeds erg koud!)
Na de lange reis dan eindelijk in Assen waar heit en mem mij ophaalden en toen was de reis dan toch echt voorbij!
Ben inmiddels al een maand weer thuis en Thailand lijkt al weer een eeuwigheid geleden :-( Maar het is mij echt supergoed bevallen dus er komt zeker wel een vervolg! :-D


  • 02 Januari 2011 - 18:11

    Rob:

    Heb hem uitgeprint en er de kamer mee behangen. ;-)

    Maar, cool om weer terug te lezen. En nogmaals erg bedankt voor je hulp. :-)

  • 03 Januari 2011 - 12:25

    Jeannette:

    Oh.. hij is inderdaad wel wat erg lang zie ik nu.. Vandaar dat het schrijven zo lang duurde :P

  • 11 April 2011 - 18:53

    Yvonne:

    Een verlate reactie van mij. Heb het verhaal in een aantal etappes gelezen. Leuk hoor!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Thailand, Chiang Mai

Thailand

Recente Reisverslagen:

31 December 2010

beetje verlaat het laatste reisverslag!

26 November 2010

Time flies..

16 November 2010

1 week, 4 bestemmingen

10 November 2010

Jojanneke in Bangkok

02 November 2010

terug in bangkok
Jeannette

Actief sinds 20 Sept. 2010
Verslag gelezen: 1299
Totaal aantal bezoekers 14660

Voorgaande reizen:

18 Oktober 2010 - 27 November 2010

Thailand

Landen bezocht: